Uzun zaman olmuş bloga yazmayalı. Yazacak bir şey bulamadığımdan herhalde. Ramazan ayı boyunca hayatımda yazmaya değer herhangi bir şey olmadığı için yazacak bir şey de olmadı haliyle. Neyse ki Ramazan ayı bitti.
Yaklaşık iki hafta sonra Nazilli'ye dönüyorum. Nihayet tekrar grubum ile birlikte müzik yapmaya başlayabileceğim. Yaz boyunca çok fazla gitar çalıştım, çok fazla yeni şarkı öğrendim ve eksik yanlarımı gidermeye gayret ettim. Bunun getirisini göreceğim muhtemelen sahnede. Güzel bir repertuvar yaptık ve bu kez daha bir bomba gibi geliyoruz.
Cenk'in yakın arkadaşı menajer Özge bizim için güzel işler yapıyor. Sahne ayarlıyor ve bize ön ayaklık ediyor. Bir nevi elimizden tutuyor da diyebiliriz. Bu tarz işlerde zaten elinizden tutan birileri olmazsa işe 1-0 geride başlıyor gibisiniz. Biz bu durumda değiliz. Hatta bana göre bir adım öndeyiz, 1-0 önde başlıyoruz. Umarım her şey planlandığı gibi gider ve bu kışı müzik dolu geçiririz.
Bu arada hayallerimdeki gitarı almış bulunmaktayım. Bugün siparişi verdim. Muhtemelen iki gün sonra gitar elimde olacak. Az çok tahmin edebileceğiniz üzere (daha önceki yazılarımda bahsetmiştim) Epiphone Les Paul Plain Top aldım. Gitarın yanı sıra daha almam gereken bir düzine alet var. Sahne için elimizde bulunan setup yetersiz. Eklememiz gereken pedallar var ve yakın gelecekte onları satın alarak devam edeceğim müzik konusundaki kendime yatırımlarıma.
Daha önce de sürekli dile getirdiğim gibi Kaş artık baydı. Baymakla da kalmadı kabak tadı veriyor. Zaten 2 haftada sıkıldığınız bir yer diyorum her zaman ve ben 2 aydır buradayım. Düşünün yani halimi. Her neyse... Çok az kaldı gitmeme. Tekrar Nazilli'ye dönmek ve oradaki hayatıma adapte olmayı sabırsızlıkla bekliyorum.
