1 Ekim 2009 Perşembe

Endgame vs. Death Magnetic


Siteye uzun zamandır yazı yazmıyoruz, hem ben hem Enes. Aslında pek uzun zaman olmadı ama bir gün içinde 4-5 yazı yazdığımız günler olduğu için, 3 gündür yeni yazı olmayışı sanki aradan bayağı uzun bir zaman geçmiş izlenimi veriyor. Her neyse. Sitemizi takip eden şahısların, “sıkıldık ulan metalden, sen bir şey yazma Enes daha güzel yazıyor, hem o rapci” şeklindeki yorumlarına aldırış etmeden, Metal Forever diyerek devam ediyorum Metal ağırlıklı yazılarıma.

Megadeth geçtiğimiz günlerde Endgame isimli son albümünü piyasaya çıkardı. Bundan aylar önce de Metallica en yeni albümü Death Magnetic’i piyasaya sürmüştü. Geçtiğimiz günlerde Dave Mustaine bir söyleşide Endgame’in Death Magnetic’ten daha iyi bir albüm olduğunu öne sürmüş. Bir bakayım dedim, acaba hangisi daha iyi…

Öncelikle değinmek istediğim konu, her iki taraftan hangisi trash metal tarzına sadık kalmış? Evet, bu sorunun cevabı oldukça basit. Metallica her yeni albümde thrash metalden uzaklaşan bir tarz takınıyordu. Fakat bu kez Rick Rubin ile birlikte eski trash metal havalarına dönme yolunda büyük yol katettiler. Megadeth ise yıllardır hemen hemen aynı çizgide, bir kez farklı bir tarz denemesi içine girip işi bok ettikten sonra bir daha o tarz işlere yeltenmediler. O yüzden iki albümü thrash metal türüne sadık olmak açısından tarttığımızda, Megadeth bariz üstün taraf.

Albümlere teknik olarak baktığımızda ise yine Megadeth’in biraz daha üstün taraf olduğunu görüyoruz. Burada enstrumanları tek tek ele almamız gerekiyor ama en temel enstruman olarak gitarı bir adım öne atmak ve gitar tekniğini biraz daha diğer enstrumanlara oranla önemsemek gerekiyor. Megadeth, gitar konusunda cidden Metallica’dan daha iyi durumda. Megadeth’in riff ve soloları, Metallica’nın riff ve sololarından teknik açıdan bir adım önde. Fakat Metallica’nın soloları bana biraz daha cazip geliyor. Daha bir içi okşayan, böyle insanı havalara uçuran sololar yazıyor Metallica, yani Kirk Hammett. Gitar konusunda teknik açıdan Megadeth önde, fakat Metallica soloları daha güzel =)


Davullarda ise iki tarafın bariz bir üstünlüğü söz konusu değil. Lars’ın davulu biraz kafa sikiyor sadece. Onun dışında kafa kafaya yarışırlar. Bas gitarda Metallica biraz daha önde gibi. Megadeth’in basını çok az duyuyoruz, Metallica’da ise söz sonlarına vs. ufak bas soloları ile tamamlamalar yapılmış. Hoş bir hava katmış. Zaten Rob Trujillo’nun ilk albümü Metallica ile ve biraz da onu öne çıkartma çabası olarak görüyorum ben bunu. Gerçi gerek yok, çünkü Trujillo’nun nasıl bir hayvan olduğunu bilmeyen yok =)

Kayıt kalitesine gelelim şimdi de. Geçmiş albümlerde Megadeth’in albüm kayıt kalitesi beni büyülerdi. Cidden harika çalıştıklarını düşünürdüm bu konuda. Fakat yıllar ilerledikçe, teknoloji geliştikçe, bu kaliteyi herkes yakalar oldu.

Vokallerde ise durum oldukça karmaşık. Ben James’in ilk Metallica dönemlerinde ince yırtıcı sesine hayranımdır. O sesten tabii ki eser yok son 5-6 albümdür. Onun yerine daha tok bir ses var. Dave ise yıllardır aynı. Egzantirik bir vokal tarzı var. Düz, olağan ve tok vokal ile James’e karşılık; biraz daha yırtıcı, farklı ve ilginç tarzı ile Dave. Seçim yapmak zor. İkisini de seviyorum.


Genel olarak şarkılara baktığımızda ise Metallica parçalarının biraz daha her türden dinleyiciye hitap ettiğini düşünüyorum. Tam piyasa şarkısı tarzında şarkılar. Dile kelepenk olacak cinsten şarkılar. Megadeth parçaları ise biraz daha gürültülü, kirli, karmaşık ve ilginç. Metallica basit ve güzel. Metallica parçaları dinlemek biraz daha haz verici geldi bana.

Sonuç olarak, Metallica’nın Death Magnetic’i biraz daha dinlemeye değer geliyor bana. Megadeth tam bir thrash metal albümü yaparak, Metallica’yı bu konuda ezmiş ancak Metallica’nın daha fazla piyasa olabilecek ve kendini çok çabuk sevdirecek parçası var. Dave Mustaine’in “Endgame, Death Magnetic’ten daha iyi” sözü sanırım doğru oluyor bu durumda. Endgame daha iyi bir thrash metal albümü, Death Magnetic ise piyasa albümü.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder